Uprawiał malarstwo i rysunek. Studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (dzisiaj Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu w latach 1965 – 1971 w pracowni prof. prof. E. Gepperta, M. Zdanowicza i A. Mazurkiewicza. Od ukończenia studiów pracuje w niej jako pedagog i wykładowca, a w latach 1990 – 1993 pełnił funkcję rektora tej uczelni. Jest profesorem tytularnym i prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. W latach 1997 – 2010 prowadził pracownię malarstwa i rysunku na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Od chwili ukończenia studiów brał udział w ponad 160 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (m. in. Polska, Niemcy, Mołdawia, Austria, Hiszpania, Holandia, Rumunia, Łotwa, Ukraina, Chiny, Turcja, Francja, Grecja). Jest autorem siedemdziesięciu kilku wystaw indywidualnych: we Wrocławiu, Krakowie, Berlinie, Warszawie, Rzymie, Lipsku, Tokio, Poznaniu, Obornikach Śląskich, Elblągu, Rzeszowie, Wałbrzychu, Częstochowie, Włocławku, Słupsku itd., itd. Jego prace znajdują się w kolekcjach i zbiorach prywatnych, publicznych i muzealnych w kraju i za granicą.
Uzyskał czternaście nagród i wyróżnień za działalność artystyczną i za dydaktykę. Najważniejsze nagrody to: Indywidualna Nagroda Ministra Kultury i Sztuki w 1998 i w 1993 r., I Złota Paleta na XXVII Międzynarodowym Festiwalu Malarstwa w Cagnes sur Mer we Francji w 1995 r. oraz Złoty Medal Gloria Artis w 2014 r.