„Fotografia łączy świat faktów ze wszechświatem emocji. Godzi umysł z duszą i dzięki niej podążam ścieżką ciągłego rozwoju. Per aspera ad Astra (…)”.
– Radek von Hirschberg
Fotografia Radka ma charakter uniwersalny choć wyraźnie dominuje w niej, rozumiany niezwykle szeroko, człowiek. Otwarty umysł pozwala mu na swobodne łączenie wielu rodzajów tej dziedziny sztuki np. poprzez tworzenie narracyjnych portretów lub aktów wpisujących się w różne światy i wymiary. Rzadziej, choć także, zagłębia się w krajobraz lub architekturę saute. Opowiada historie, opisuje emocje a niekiedy interesuje go wyłącznie forma.
Fotografuje zarówno cyfrowo jak i analogowo. Czasem zespala współczesne aparaty z dawnymi obiektywami (w tym np. ulubioną repliką XIX-wiecznego Petzvala). Jest entuzjastą naturalnego światła choć niekiedy łączy ze sobą wiele jego rodzajów. Warto śledzić jego dynamicznie powiększające się Portfolio.
Przed obiektywem Radka stają zarówno gwiazdy kina, modelingu, inne osoby publiczne jak i zwykli ludzie, którzy stają się nierzadko … niezwykli. Fotografuje w nowoczesnych przestrzeniach, jak i ruinach zamków lub opuszczonych fabrykach. Uwielbia łączyć przeciwieństwa, co wspaniale oddaje jego cykl Opuszczone Piękno. Rzadziej, choć także, pracuje w studio. Wyraża się zarówno w czerni i bieli ale nie stroni od pełnej palety barw. Przez różnorodność wyraża otwarty umysł oraz wyraża sensu largo wolność twórczą.
Jego prace są nagradzane, publikowane oraz wystawiane w kraju i zagranicą. Można je odnaleźć także w instytucjonalnych oraz prywatnych kolekcjach. Współpracuje z międzynarodowymi agencjami modelingowymi w zakresie fotografii Fashion. Jego fotografie są wystawiane w krajowych i zagranicznych galeriach a także biorą udział w licznych aukcjach, są oficjalnie notowane na rynku polskim i europejskim (Art Info, ArtPrice).
Jak ponoć powiedział Lenon: „talent trzeba sobie wmówić a następnie weń uwierzyć”. Radek, jak sam mówi, „fotografując zakłada różowe „lenonki”. I wmawia sobie, że to co robi może się podobać innym, a może nawet ich na chwilę zatrzymać. A jeśli się myli – to i tak to robi”. Per aspera ad Astra (…) to jego credo i modus vivendi zarazem.